Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Αλεξάνδρα Θεοχάρη - " Ιάκωβος Θεοχάρης "

Η σπουδαιότερη κληρονομιά είναι η μνήμη..συγκλονιστική η αφήγηση της Αλεξάνδρας..
..............................................................

..Στη μνήμη του πατέρα μου..
     

Ο πατέρας μου, γόνος καλής οικογενείας, από τζάκι που λένε,
ήταν γλύπτης στο επάγγελμα..
ένας πραγματικός καλλιτέχνης..
άνθρωπος ευαίσθητος και βαθιά καλλιεργημένος.
Εγώ, μεγαλωμένη με πιάνο και γαλλικά..
Δυστυχώς, όμως, στα οκτώ μου χρόνια τον αποχωρίστηκα..
και το λυπηρό είναι ότι δεν έχω ούτε ένα αγαλματάκι δικό του,
από αυτά που ήταν φτιαγμένα για μένα και παρομοίαζαν εμένα..

Θυμάμαι, μια από τις τελευταίες μου μέρες μαζί του, στο σπίτι μας..
Τα αγάλματά του, όμορφα σμιλεμένα, να διακοσμούν το σαλόνι..
ο πατέρας μου να στέκεται μπροστά στο πιάνο σκεπτικός,
με ένα βιβλίο με σχέδια της δουλειάς του και να ρωτά :

-Τι ώρα θα έρθει η κυρία Ζακλίν για το μάθημα της μικρής ;

-Σε λίγη ώρα αρχίζουν, απάντησε η μητέρα μου..

Εκείνος ήρθε κοντά μου και με κοιτούσε πολλή ώρα, χωρίς να μιλά.
Είχε ένα προαίσθημα ότι θα με αποχωριστεί σύντομα,
γι ' αυτό μου χάιδεψε τα μαλλιά και έφυγε σχεδόν τρέχοντας...

Όσα μου έλεγε πάντα, θύμιζαν παραμύθια
που τότε δεν καταλάβαινα τι ήθελαν να μου πουν..
ήταν οι αλήθειες, όμως, για τη μετέπειτα ζωή μας χωρίς εκείνον..

Μια Κυριακή, λοιπόν, του φθινοπώρου
η μητέρα μου του είπε πως θα πηγαίναμε ένα ταξίδι για μια εβδομάδα.
Την κοίταξε και χαμογελώντας της είπε :
"Αντίο Σοφία ! Ξέρω, θα φύγεις για πάντα"..

Η τελευταία του εικόνα που έχω στη μνήμη είναι όταν
ακουμπισμένος σε μια κολόνα του σταθμού
και με τα μάτια του δακρυσμένα, με χαιρετούσε.
Δεν τον ξαναείδα από τότε..

Δέκα χρόνια μετά, με βρήκε κάποιος δικηγόρος και μου είπε :
"Ο πατέρας σας απεβίωσε.
Είστε η μοναδική κληρονόμος 27 παραθαλάσσιων στρεμμάτων.
Όλα είναι δικά σας !"

Αδιαφόρησα γι' αυτά..
και μέχρι και σήμερα δεν ξέρω τι απέγινε αυτή η κληρονομιά..

Ο Θεός ας μας συγχωρέσει όλους, μπαμπά μου..
Έχω μια φωτογραφία σου πάνω στο δικό μου τζάκι
και ρωτώ πολλές φορές "Γιατί ;"..
Είναι το μόνο δικό σου που έχω :
η εικόνα σου..να χαμογελάει, όπως πάντα..

Σημ.:
Υπάρχουν πολλά αγάλματα με την υπογραφή του
σε αλυσίδα ξενοδοχείων, σε δρόμους και πάρκα..


 Αλεξάνδρα Θεοχάρη