Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

NUTCRACKER - " Επιγραφή σε ερειπωμένο κοιμητήριο "




Nutcracker - ο καρυοθραύστης  [ο θραύων κάρυα (γενικώς)]  του stixoi.info..
........

Ώ ξειν αγγέλειν τοις ανθρώποις
ενθάδε κείται τάλας τις
ώετο ήτο ποιητής
Ώ ματαιότης, ματαιότης

Όστις γαρ παρά θίν’ αλός
φημί υπό ωχροροδίνου
φωτός μικράς ημισελήνου
ώλετο οίνον πεπωκώς


 
Ώ ξειν αγγέλειν = ξένε, διαβάτη να πείς...

τάλας = άθλιος, ταλαίπωρος, κακομοίρης, δύσμοιρος, δυστυχής

 

ώετο = είναι παρατατικός του ρήματος οίομαι-οίμαι = νομίζω

οίεται
ώετο
οιήσεται
ωήθη

 

http://lexicon.katabiblon.com/index.php?lemma=%CE%BF%E1%BC%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9


παρά θιν' αλός = δίπλα στη θάλασσα

 

φημί  = λέω, συμφωνώ, ισχυρίζομαι


ώλετο = ὄλλυμι και ὀλλύω = 

 

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/lexicon/lemma.html?id=146

 

 «Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έσται»

«Δεν υπάρχει για μένα επιστροφή, μα αιώνια θα είναι η δόξα». Ομήρου Ιλιάδα, Ι 413

Είναι η απάντηση του Αχιλλέα στον Οδυσσέα σε συζήτηση σχετικά με τον αγώνα με τους Τρώες.

 

 

πέπωκα = πίνω, πίομαι, ἔπιον, πέπωκα, πέπομαι, ἐπόθην

 

 

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΕΙΑ 

 Εις τέττιγα


Μακαρίζομέν σε, τέττιξ,
ὅτε δενδρέων ἐπ᾽ ἄκρων
ὀλίγην δρόσον πεπωκώς
βασιλεὺς ὅπως ἀείδεις.

σὰ γάρ ἐστι κεῖνα πάντα,
ὁπόσα βλέπεις ἐν ἀγροῖς
ὁπόσα φέρουσιν ὗλαι.
σὺ δὲ φείδεαι (ή φίλος) γεωργῶν,
ἀπὸ μηδενός τι βλάπτων·

σὺ δὲ τίμιος βροτοῖσι
θέρεος γλυκὺς προφήτης.
φιλέουσι μέν σε Μοῦσαι,
φιλέει δὲ Φοῖβος αὐτός,
λιγυρὴν δ᾽ ἔδωκεν οἴμην·
  
τὸ δὲ γῆρας οὔ σε τείρει.
σοφέ, γηγενής, φίλυμνε,
ἀπαθής, ἀναιμόσαρκε·
σχεδὸν εἶ θεοῖς ὅμοιος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τζίτζικα ευτυχισμένε 
να 'χαμε τη χάρη σου
πάνω στων δέντρων τα κλαδιά 
έχοντας πιει λίγη δροσιά
τραγουδάς σαν βασιλιάς.

Άφου όλα ειν' δικά σου, 
όσα βλέπεις στους αγρούς, 
όσα τρέφουν τα δάση.

Σ' αγαπούν οι γεωργοί, 
κανένα δε βλάπτεις
σε τιμούν οι θνητοί, 
του καλοκαιριού προφήτη.

Σ' αγαπάνε οι Μούσες, 
σ' αγαπά κι ο Απόλλων
σου δωκε φωνή καμπάνα, 
γηρατειά δε σε αγγίζουν.

Σοφέ, γεννημένε στη γη, 
τραγουδιάρη δίχως πάθη 
και αίμα στη σάρκα
είσ' ένας μικρός θεός!

     

Γ. Πολυμενάκος - "Αποχαιρετισμός" - Αφιερωμένο στον Έλτωνα


Αφιερωμένο στον Έλτωνα
Το έγραψα όταν ήμουν 17-18 ετών. Μου το θύμισε το ποίημα του Έλτωνα "Φόβος"
 
Γιώργος Πολυμενάκος
.............

Α Π Ο Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ

 
Η πιο δύσκολη στιγμή σ' ένα ταξίδι
είναι ο αποχαιρετισμός.

Η στιγμή που πρέπει να αποκοπείς.
Που πρέπει ν΄ αφήσεις κάτι
ή όλα πίσω σου.

Δεν γίνεται όμως να φύγεις
χωρίς να πεις αντίο.

Γιατί αν κάνεις κάτι τέτοιο
θα νοιώθεις άβολα μέσα στο βαγόνι
- παραδείγματος χάριν -
θα νοιώθεις ένα ελαφρύ
σφίξιμο στο στομάχι

μέχρις ότου κατεβείς
στον πρώτο σταθμό
και επιστρέψεις..


Γιώργος Πολυμενάκος