Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Βασίλης Σπανογιάννης - " Τριγμός οδόντων "





Ετοίμαζες μοντέρνο αμάλγαμα
πετούσες την παλιούρα γουταπέρκα
σου ξύλιζα τα πισινά με μία βέργα
κόκκινο, κόκκινο, κόκκινο αντάλλαγμα

Κουρεύω την καρδιά μου για κονκάρδα
ρηχή μα όμορφη φαντάσα αποχαύνωση
στο φόρεμά σου στάμπα θεία άμβλωση
πληγή, πληγή, πληγή η εβδομάδα

Σιγή ρημάδα σε τέτοια απλωσιά
λες κι ετοιμάζεται το Μέγα Μυστικό
Σε αυτό το δράμα προσθέστε αστακό
αλλιώτικα δεν πιάνει χαρτωσιά

.....................

..νομίζω ότι περιγράφεις την πλέον ερωτική εξαγωγή οδόντος, αν έχει ερωτική διάσταση ,
με κατάληξη ένα αφροδισιακό γεύμα - δείπνο (αστακός - για να μη μιζεριάζουμε κιόλας)
ή την πλέον οδυνηρή, αν έχει πολιτική διάσταση (επίσκεψη Μέρκελ π.χ.)..
                                                                            ..ευφυές, όπως πάντα..

Charles Bukowski - " Ώστε θέλεις να γίνεις συγγραφέας "



αν δεν ξεχύνεται από μέσα σου
ενάντια σ' όλα τ' άλλα,
μην το κάνεις.
αν δεν έρχεται, χωρίς καν να το' χεις ζητήσει, 

από την καρδιά σου και το μυαλό σου και το στόμα σου και τα σπλάχνα σου,
μην το κάνεις.
αν χρειάζεται να κάτσεις για ώρες
κοιτάζοντας την οθόνη του υπολογιστή σου
ή να καμπουριάζεις πάνω από τη γραφομηχανή σου
ψάχνοντας για τις λέξεις,
μην το κάνεις.
αν το κάνεις   για τα λεφτά ή τη δόξα,
μην το κάνεις.
αν το κάνεις γιατί θέλεις γυναίκες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
αν χρειάζεται να κάθεσαι και να γράφεις ξανά και ξανά τα ίδια,
μην το κάνεις.
αν σου είναι δύσκολο και μόνο να σκέφτεσαι ότι θα το κάνεις,
μην το κάνεις.
αν προσπαθείς να γράψεις σαν κάποιον άλλο,
καλύτερα ξέχνα το.

αν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι να ουρλιάξει από μέσα σου,
τότε περίμενε υπομονετικά.
κι αν δεν ουρλιάξει ποτέ από μέσα σου,
κάνε κάτι άλλο.
αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στη γυναίκα σου
ή στη φιλενάδα ή στο φίλο σου
ή στους γονείς σου ή σε οποιονδήποτε,
τότε δεν είσαι έτοιμος.

μην είσαι σαν τόσους άλλους συγγραφείς,
μην είσαι σαν τόσες άλλες χιλιάδες ανθρώπους 

που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς,
μην είσαι πληκτικός και βαρετός και ξιπασμένος, 

μην κατατρώγεσαι από την αυτολατρεία σου.
οι βιβλιοθήκες του κόσμου
χασμουριούνται από τη νύστα
μπροστά στο είδος σου.
μην προστεθείς σε αυτό.
μην το κάνεις.
αν δεν βγαίνει από την ψυχή σου σαν ρουκέτα,
αν, το να μείνεις ήσυχος 

δεν σε φέρνει στην τρέλα ή την αυτοκτονία ή τον φόνο,
μην το κάνεις.
αν ο μέσα σου ήλιος
δεν σου καίει τα σπλάχνα,
μην το κάνεις.

όταν θα 'ναι στ' αλήθεια η ώρα,
και αν είσαι ο εκλεκτός,
θα συμβεί από μόνο του 

και θα συνεχίσει να συμβαίνει
μέχρι που θα πεθάνεις ή που θα πεθάνει μέσα σου αυτό.
δεν υπάρχει άλλο τρόπος.
και ποτέ δεν υπήρξε.

 

Charles Bukowski - " Πώς να γίνεις μεγάλος συγγραφέας "



Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας



Δεν έχεις παρά να γαμήσεις ένα σεβαστό αριθμό γυναικών,
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα, υποφερτά ερωτικά ποιήματα.
Μη σε νοιάζει για την ηλικία σου
και για τα νιόβγαλτα ταλέντα.
Πίνε, απλώς περισσότερη μπίρα,
μπίρα, πολλή μπίρα
και πήγαινε στον ιππόδρομο 

τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα
και παίρνε τα, αν μπορείς.
Είναι δύσκολο να μάθεις να τα παίρνεις :
όλοι οι άσχετοι είναι υποψήφιες χασούρες.
Και μην ξεχνάς τον Μπραμς σου
και τον Μπαχ σου
και την μπίρα σου.
Μην πολυκουράζεσαι.
Να κοιμάσαι μέχρι αργά το απόγευμα.
Απόφευγε τις πιστωτικές κάρτες.
Τέλος πάντων, πλήρωνε τοις μετρητοίς.
Να θυμάσαι 

πως δεν υπάρχει μαλακία σ’ αυτόν τον κόσμο 
που να κάνει πάνω από 50 δολλάρια (το 1977).
Αν έχεις τη δυνατότητα ν’ αγαπήσεις,
αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου,
μα έχε πάντα υπ’ όψη σου την πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
-είτε δίκαιη είναι, είτε άδικη η αιτία της-
μια πρόωρη εμπειρία θανάτου δεν είναι απαραίτητα κακή.
Μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και να καιροφυλαχτείς
σαν αράχνη -
ο χρόνος είναι ο σταυρός του καθενός,
συμπεριλαμβανομένων :
της αποπομπής,
της αποτυχίας,
της προδοσίας,
όλης της σχετικής σαβούρας.
Κρατήσου με μπίρα.
Η μπίρα τρέφει αδιάκοπα το αίμα,
η μπίρα είναι σύντροφος πιστός.
Πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
και καθώς τα βήματα έρχονται και φεύγουν
κάτω απ’ το παράθυρό σου,
πάλεψέ την άγρια, δωσ’ της να καταλάβει.
Βάρα στο ψαχνό.
Και να θυμάσαι τις παλιοκαραβάνες
που το πάλεψαν γερά:
τον Χέμινγουεϊ, τον Σελίν, τον Ντοστογιέφσκυ, τον Χάμσουν.
Αν νομίζεις πως αυτοί
δεν τρελάθηκαν
σε μικρά δωματιάκια,
όπως τώρα εσύ,
δίχως γυναίκα.
δίχως φαΐ,
δίχως ελπίδα,
δεν είσαι ώριμος ακόμη.

Πιες περισσότερη μπίρα,
υπάρχει καιρός.
Κι αν δεν υπάρχει,
καλά είναι
κι έτσι.

Τάσος Λειβαδίτης - " Βιογραφία "




"Πρέπει, οπωσδήποτε, ν' αλλάξω ζωή,
αλλιώς είμαι χαμένος.
Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου,
είμαι ακόμα νέος.
Αν μπορούσα να ξεφύγω αυτήν την άθλια καθημερινότητα,
υποχρεώσεις και συνήθειες και συμβιβασμοί,
αν σταθώ λιγότερο εύκολος στις διάφορες προφάσεις
- μα ιδιαίτερα, αν βάλω πια ένα τέλος σε τούτες τις αιώνιες αναβολές.
Τότε, αλήθεια, ίσως φτιάξω κάτι, ίσως μάλιστα και κάτι το μεγάλο
όπως ονειρευόμουν από παιδί..."

Έτσι έγραφε κάποιος ένα βράδυ με χέρια που τρέμανε.
Κι έκλαιγε.
Ύστερα νύσταξε κι αποκοιμήθηκε.
Το πρωί, μόλις θυμόταν κάτι αόριστα.
Και σε μερικά χρόνια πέθανε..


Από τη συλλογή " Ποιήματα (1958-1964)
"