Γιώργος Δημακάκος ~ Ο χρησμός

Έξω απ’ τις πύλες της ζωής τώρα σταθήκαμε
με τα πανό να ανεμίζουνε παράταιρα
οι πιο γενναίοι τους γενναίους μιμηθήκανε
 και δίχως φόβο σκαρφαλώσαν στα παράθυρα

Κοίταξαν μέσα μην την δουν μα εκείνη έλειπε
 Βρήκαν στη ζώνη της κλειδιά και μας ανοίξανε
Όποιον ρωτήσαμε που πήγε δεν μας έλεγε
 και τον πιστό της παραγιό δωροδοκήσαμε

«Με τον Θεό που προσκυνάτε είναι, ξέρετε
 Στης κιβωτού την σιγουριά για χρόνια κρύβεται
Είστε πολλοί, όλοι σ’ αυτήν πώς να χωρέσετε;
Ο χρησμός είναι αληθής, πίσω θα μείνετε»

«Γι’ αυτό και τώρα σας ζητώ γοργά να φύγετε
Μην μάθει κάτι για όλα αυτά και μου θυμώσει
Όταν εσείς πίσω στα μέρη σας γυρίσετε
   τί θα’ ναι αυτό που απ’ την οργή της θα με σώσει;»

Με τα πανό να κυματίζουνε μεσίστια
 Οι πιο δειλοί απ’ τους δειλούς προπορευθήκανε
Γίνανε επάξια αρχηγοί όλο σιρίτια
 Σήκωσαν σκόνη και σε μια στιγμή χαθήκανε..

The Enigma of the Oracle - Giorgio de Chirico, 1910, Florence, Italy

Πελαγία Σ. Κουκίδου ~ " μ α γ ν η τ ι κ ή "

"πάρτε βαθιά αναπνοή και εκπνεύστε
μην αναπνέετε.. αναπνεύστε κανονικά"

το στανιό μου μέσα, για καταδύσεις πήγαμε ;
και ξανά μανά τα ίδια !

κι εκείνος ο ελεεινός θόρυβος από σφυριά..
άλλου είδους ταραχή..

τι είμαστε ; δε βαριέσαι, μια ανάσα μέσα έξω..
κι αν κάνει κανά φάλτσο και πάει κάτι στραβά,
πρόβα για μούμια είμαστε,
πρώτα ξαδέλφια του Λαζάρου..


κι έλεγα η έρμη, η προηγούμενη εξέταση, εμπειρία ζωής !

μα τώρα που καταδύθηκα στεγνή, άλλο πράμα !

τόσο, που λέω να το κάνω μια φορά το μήνα,

έτσι, για να συνηθίσω στην ιδέα..

Πελαγία Σ. Κουκίδου ~ " σ τ ά σ ε ι ς "

ποια στάση ακόμα απομένει ;

όλες τις δοκίμασα μαζί σου
όλες, ναι, όλες

υπάρχει μόνο η στάση της αλήθειας

"το κοίταγμα βαθιά μέσα στα μάτια"

αυτή η ουράνια ένωση των ψυχών

έτσι, καθρεφτίσου μέσα μου !

και τότε θα διαβάσω αν μ`αγάπησες
  έστω και για ένα δεύτερο της ζωής σου..