Η Πρώτη Ποιητική Συλλογή
του Γιάννη Στεργιόπουλου
σε ηλεκτρονική μορφή
φιλοξενείται
στον ιστοχώρο texni.org
http://texni.org/literature/item/83-ta-apomeinaria-ekkolaptontai-axna
Το έργο που κοσμεί το εξώφυλλο
είναι της Ζωής Στεργιοπούλου-Ρίζου,
ονομάζεται "Ψυχή"
και είναι μικτή τεχνική σε ξύλο
***
Η θλίψη
Δεν ξέρω τι θα χάσω,
κοντά σου αν δε φθάσω.
Δεν, μη--δεν..
Πώς να σε ξεχάσω.
Θα κατεβάσω το καπέλο μου
στα μάτια, να φανούν
ανύποπτες εικόνες,
παρελθόν δειλό, παρόν στη θλίψη.
Θ' ανοίξω λίγο χώρο ν' απλωθεί
η καρδιά μου, να χαθεί
το μούδιασμα του κοιμισμένου
ταξιδιώτη από τη θλίψη.
Δεν θέλω να σε πιάσω,
φοβάμαι μη σε σπάσω.
Δεν, μη--δεν..
Δεν θα σ'αναγκάσω.
Μ' άσπρα φτερά και ράμφη κίτρινα
πουλιά μου, πάρτε μου
τις τόσες Ερινύες,
τις αμφιβολίες π' έχει η θλίψη.
Σε κορυφή ασυντρόφευτη θα βγω,
με πρόσκαιρης χαράς
αντίσταση αραγμένη,
που επιπλέει ασάλευτη στη θλίψη.
Θέλω να ξαποστάσω,
σε λίγο θα σχολάσω.
Ναι, μηδέν.
Ναι, θα με κρεμάσω..
***