Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Έλτων - " Φ ό β ο ς "



Κάνεις το πρώτο βήμα και κοιτάς πίσω να δεις τι άφησες στο διάβα σου. 
Το μη γενόμενο σε κυριεύει.
Τρωτός απ᾽τις μεγάλες σου αυταπάτες, χαμένες είναι οι μεγάλες σου στιγμές.

Σε μια πλατφόρμα πέρασαν τόσα και τόσα τραίνα από μπροστά σου.
Παραπάτησες για να εισέλθεις στο τελευταίο βαγόνι της τελευταίας γραμμής.
Αφημένος σε έναν προορισμό που δεν διάλεξες, ζαλίζεσαι στα τούνελ της αμάθειας.
Κι ελπίζεις να σε σπρώξουν έξω σε όποια επόμενη στάση.

Επίλεκτος της μοίρας τάχα, απέφυγες τον πόνο της απόλαυσης, τον κόπο της αποχώρησης.
Όταν σε προκάλεσαν, οργίστηκες, όταν σε λησμόνησαν, αιφνιδιάστηκες.
Σίγουρος για τα πάντα, ακινητοποίησες τον κόσμο γύρω σου. 
Ο χρόνος έγινε χώρος.

Έκλεισες μέσα σου όλα τα θεάματα. 
Η μόνη διέξοδος του φόβου, η κραυγή σου.
Νομίζεις ότι επειδή αγωνιάς, αγωνίζεσαι. 
Λαχανιασμένος, το μόνο που μπορείς να αρθρώσεις είναι ψίθυροι.
Όταν φοβάσαι να χάσεις, δε θα νικήσεις ποτέ. 

 

Στοκχόλμη, 26 Αυγούστου 2012, Έλτων


Αλεξάνδρα Θεοχάρη - " Έ π ο ς "


             
Ενός λεπτού σιγή..κουράστηκα..

ηχούν φωνές θανάτου τα μεσάνυχτα -
βουβές καμπάνες που θειαφίζουν την ψυχή..

Και οι φιγούρες επαναλαμβάνονται..
προκλητικά..
τραγικά σιωπηλές
σαν το χθες το δίχως αύριο..

Τελευταία σελίδα του βιβλίου
με ψίθυρους και μυστικά..
μέρες και νύχτες
χωρίς αινίγματα
δίχως αναπάντητα ερωτήματα πια..

Στο τέρμα της γραμμής
απλά μ' ένα γεια
η καρικατούρα ακόμα μειδιά..

ενός αιώνα σιγή - κουράστηκα..


Γιώργος Πολυμενάκος - " Παράπονο "




Σαν σε ομίχλη βλέπω
να σε παίρνουν μακριά μου
Στο δάσος του θανάτου
τραγουδούν χίλια πουλιά

Ρωτώ για το χαμένο
αστέρι της γενιάς μου
μα της σιωπής τα ξωτικά
σου παίρνουν τη μιλιά

Όταν στα ζάρια παίζουν
το κορμί σου μισθοφόροι
 αγάπης λόγια τραγουδάει
μόνο ο ποιητής

κι όταν το δάκρυ σου πουλάν
οι άσπλαχνοι εμπόροι
εκείνος πρώτος τ' αγοράζει
για να λυτρωθείς

Νύχτα και μέρα κλέβουν
τη μορφή σου απ' τη ματιά μου
και μοναχά στη στέρνα
των ματιών σου ξεδιψώ

Μήτε σταλιά νερό στη γη
που απλώνεται μπροστά μου
Μονάχος μένω κι η φωνή σου
σβήνει σαν ηχώ