Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Aνδρέας Ζερμπίνος - " Λ ί γ ο " (Καημός)




Αγάπη μυστική στην πόλη
κανείς δεν ξέρει κι είναι όλοι
συμμέτοχοι σ' ό,τι συμβαίνει
κι ο πυρετός μου ανεβαίνει.
Εσύ ξεχνάς πως έχεις σπίτι
κι εμένα φώναξαν "αλήτη",
δεν έχω ενοχές νομίζω
γι αυτό την πλάτη τους γυρίζω.

Τα ψίχουλα που μου προσφέρεις
όταν θα φύγεις να το ξέρεις
θα τα μαζέψω ένα-ένα
πως ήσουνα μαζί μου "ξέχνα'.

Αγάπη μυστική, Αθήνα,
τώρα που νύχτωσε ξεκίνα
τα φώτα Πειραιώς σημεία
εγώ με σένανε χημεία.
Ξεχνάς το σπίτι σου και τρέχεις
φωνάζεις: 'λίγο, πώς τ' αντέχεις;"
Εγώ το λίγο ευλαβούμαι
και μην αργήσεις να τη βρούμε.

8 σχόλια:

  1. Λίγος καημός , νοσταλγικό και πολύ
    αγαπημένο όπως όλα καλέ μου φιλέ Ανδρέα ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με πήρες από το χέρι Ανδρέα να σε παρακολουθώ καθώς γυρίζεις μια μικρού μήκους ταινία, αριστοτεχνικά δουλεμένη, που μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. ..στις λέξεις και την αντίθεση του "ευλαβούμαι" με το "να τη βρούμε"
    κρύβεται και ταυτόχρονα φανερώνεται όλος ο "καημός του λίγου",
    της μυστικής(παράνομης)σχέσης..
    ..η πλοκή,υψηλής σκηνοθετικής μαεστρίας..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 'ευλαβούμαι' και 'να τη βρούμε'...ναι, κάτι γίνεται ανάμεσα σ' αυτά τα δύο!

      Διαγραφή
    2. Ναι Ανδρέα ,η Sharon είμαι… αλλά εδώ
      χρησιμοποιώ το καλλιτεχνικό μου χαχα !

      Διαγραφή
  4. Συμφωνώ ότι το 'ευλαβούμαι' και το 'να τη βρούμε' αποτελούν μια εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα συνεύρεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή