Χριστίνα Γεραλή - " Υ π ε ρ β α τ ι κ ά "

Για κάθε μια γενιά

κι ένας σταυρός

που δεν αίρει καμμιά αμαρτία

Κι εμείς, με θαυμαστή τόλμη

ψηλαφίσαμε τρομερές αναρριχήσεις

σε αναμέτρηση με το κενό

που από νωρίς,τη Μία αχτίδα γυρεύοντας

μας πλεύρισαν τα ερέβη

Καρδιά αποκομμένη - πνεύμα αποκομμένο

Λεπτές ανάσες ενταφιάστηκαν σε ληκύθους

Αξιέραστα πρωϊνά θυσιάστηκαν

σε εξιχνιάσεις εγκλήσεων

Σε πολύπτυχες λέξεις

αποσιωπήθηκαν αινίγματα

για ανατρεπτικούς ανατόμους

Φίλε μου, πού να σε κρύψω - ίαμα και φως

Σε ποια νηφάλια εκδίκηση , τ' αδύνατα να γίνουν δυνατά

Σε ποια αψίδα και σε ποια κατάνυξη να συναντηθούμε

Σε ποιο καταφύγιο να διασώσουμε τα χαμένα και τα ποθητά

...Είναι αδύνατο να συναγωνιστώ μία νεκρή...