Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Βασίλης Σπανογιάννης - '' ένα ποίημα για να (μην) γίνεις βομβιστής αυτοκτονίας ''



''ένα ποίημα για να (μην) γίνεις βομβιστής αυτοκτονίας''

    
είναι η καρδιά μου μια πόλη χαρούμενη με φτωχογειτονιές
κάτι σαν το Ρίο ντε Ζανέϊρο, όπως το θέλουν στα επίκαιρα

πηγαίνετε τον πόλεμο στα σπίτια τους
αφήστε το κέντρο στα πρεζόνια, τις πουτάνες και τους δικηγόρους
αυτοί θα το διαχειριστούν πιο πολιτικά..
οδηγήστε τον πόλεμο στο σπίτι τους,
στις οικογένειές τους, στα αγαπημένα τους πρόσωπα -
πρέπει να γνωρίζουν όταν πράτουν
πως κινδυνεύουν τα παιδιά, η γυναίκα τους, οι γονείς τους,
όπως κινδυνεύουν οι δικοί μας
από την κακοήθεια και τις ασύμετρες απειλές τους

πορευτείτε σε άλλους δρόμους
αυτούς που θα σας φέρουν στη γειτονιά τους
εκεί που θέλουν ''να ζουν σαν άνθρωποι''
μην τους αφήσετε -
θα είναι κακό προηγούμενο αν νιώθετε πληγωμένα ζώα
αν ακόμα μπορείτε να υπερασπίζεσθε την ζωή σας σαν πληγωμένα ζώα,
κάντε τους να νιώσουν τον τρόμο των λίγων μπροστά στη αγέλη,
την πείνα που νικούσε τις φωτιές τα βράδια

βλέπω τις νύχτες στις πλατείες
παιδιά με μια μπύρα στο χέρι, λίγη μουσική, κουβέντα, έρωτα
και ξέρω πως υπάρχουν κι άλλοι που είναι στ' αρχίδια τους όπως εγώ

όμως αυτό το ποίημα είναι γραμμένο για τους αιμοδιψείς,
τους οπαδούς του εμφυλίου,
μπορεί αύριο να ξυπνήσεις και να βρίσκεσαι κι εσύ ανάμεσα τους,
μεθαύριο εγώ, έτσι είναι αυτά

όμως σήμερα είναι η καρδιά μου μια πόλη χαρούμενη με φτωχογειτονιές
κάτι σαν το Ρίο ντε Ζανέϊρο, όπως το θέλουν στα επίκαιρα..

Βασίλης Σπανογιάννης


1 σχόλιο:

  1. Υποδειγματική γραφή αλλά και ειλικρινής προσέγγιση ενός "επικίνδυνου" θέματος με έναν τρόπο που αν σοκάρει κάποιους, πρόβλημά τους.

    Ένα άλλο πρόβλημα όμως είναι αυτό που αναφέρει και ο ποιητής: "ξέρω πως υπάρχουν κι άλλοι που είναι στ' αρχίδια τους όπως εγώ"
    Αν το κατάλαβα σωστά, εδώ είναι ο κόμπος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή