Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

αστερισμοί

Ανδρομέδα (1)



Κάπου στα μέρη του Περσέα 
στης Ανδρομέδας τα βουνά 
δυο φίλοι κάνουνε παρέα 
σήματα στέλνουν βιαστικά. 

Υψώνει αυτός ψηλά το φάρο 
μύριες αντένες στη γραμμή 
κι εκείνη ανάβει ένα τσιγάρο 
κι η σκέψη γίνετ' αστραπή. 

Κανείς δεν ξέρει πως βρεθήκαν 
ποιος πρώτος έστειλε φτερά 
ποιες σκέψεις πρώτα ποιόν ευρήκαν 
και ποιος απάντησε μετά. 

Νύχτα μονάχα θα τους ψάξουν 
αυτοί που ξέρουν να κοιτούν 
τα περιστέρια σαν πετάξουν 
τ' άστρα μεριάζουν να διαβούν. 

Ξέρουν, στην όψη δεν ταιριάζουν 
είν' απ' αλλιώτικες φυλές 
τα χέρια σφίγγουν δεν τρομάζουν 
το χθες αφήνουνε στο χθες. 

Κι αν στη δική τους αποικία 
στυφό έχει γίνει το νερό 
στις εσχατιές του γαλαξία 
υπάρχουν άνθρωποι θαρρώ. 

Ένα μονάχ' αναρωτιούνται 
κι απάντηση δεν έχουν βρει 
σαν οι πλανήτες συναντιούνται 
πως τάχα δίνουν το φιλί.

που πας ρε Φινέα; Καραμήτρο;

ο ουρανός είναι ασπρόμαυρος. σαν ταινία.

1 σχόλιο:


  1. "Κανείς δεν ξέρει"...αυτή είναι η απάντηση..
    εικασίες κάνουμε όλοι..άλλοτε τρυφερές και ρομαντικές και άλλοτε άγριες..

    ..και ας μην ξεχνάμε ότι την ιστορία (και τη μυθολογία) τη γράφουν πάντα (και δυστυχώς ενίοτε)οι νικητές..
    ..ουαί τοις ηττημένοις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή