Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Γιάννης Π. Σμυρλής




μυστηριώδεις συναντήσεις


προσπαθούσα να λύσω αυτό το μέγα μυστήριο
που οι άνθρωποι φεύγουν και αφήνουν πίσω τα πρόσωπά τους..
το κρεβάτι μου έπλεε στη νυχτερινή θάλασσα των ουρανών,
φαινόταν πια ξεκάθαρα πως είχα ναυαγήσει στον ύπνο μου..

αν ξόδεψα τα όνειρά μου,
είναι γιατί γύρευα το χέρι που θα απλώσει
να ξεσκεπάσει το φάντασμα που κάθε βράδυ
εμφανίζεται πριν κοιμηθώ..

έσβησα το κερί,
όπως έσβησαν όλοι οι έρωτες της ζωής μου..

***
 
όμορφο βράδυ

 
καμιά φορά, 
όταν γυρίζεις 
το κλειδί στην πόρτα,
ανταμώνεις πόλεις 
που χιλιάδες χρόνια
αγωνιστήκες να κατακτήσεις
και τις έκαψες ένα βράδυ
όμορφο σαν απόψε..


 ***

το χρέος


πλησίαζα λοιπόν αργά τον ξενοδόχο να πληρώσω το χρέος
κρατημένος δήθεν απ’ το χέρι μιας όμορφης κοπέλας
ενώ μετά βίας έσερνα πίσω μου όλη την έρημο της ζωής μου,
μήπως αν κοιμόμουν μαζί της
επιτέλους σωζόμουν..

 
από την αδημοσίευτη συλλογή "Ένρηξη", 2012




2 σχόλια:

  1. Πολύ λίγοι οι αναγνώστες για ένα τόσο ωραίο ιστολόγιο. Θα πρέπει να βγεις περισσότερο προς τα έξω. Να λειτουργήσει ο νόμος της αμοιβαιότητας, απαράβατος στα ιστολόγια αλλά και στο facebook.

    Χριστίνα μου, τις πιο θερμές ευχές μου για τα Χριστούγεννα και τον καινούριο χρόνο. Υγεία, αγάπη, έμπνευση, δημιουργικότητα και ... μικρά καθημερινά θαύματα. Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. !!...υπάρχουν κάποιες προτάσεις που με αγγίζουν πολύ...δηλ. δεν νοιώθεις κάποιες φορές ότι κάτι γράφτηκε για σένα; ''προσπαθούσα...τα πρόσωπά τους'' / ''και τις έκαψες...απόψε''...

    ΑπάντησηΔιαγραφή