Δεν μπορώ να ξυπνήσω
είν’ ακόμα νωρίς
έχω μέρες να ντύσω
το ποτέ, το χωρίς.
Είχες κάποτ’ αδειάσει
στο κρεβάτι νερά,
ζαρωμένο κεράσι
και σπασμένα φτερά.
Δεν μπορώ να μιλήσω
με τυλίγει σιωπή
βρίσε με να δακρύσω
ένα στόμα η ντροπή.
Μ’ αγαπούσες θυμάμαι
σοκολάτα γλυκιά
τώρα κρύο και πάμε
σε σκοτάδια βαθιά.
Δεν μπορώ να σ’ αγγίξω
είσ’ αέρας πυκνός
περπατώ και θα τρίξω
μέσ’ στον κόσμο γυμνός.
Ήσουν πάντα τριγύρω
για να πίνω η πηγή
τώρα μάλλον θα γείρω
και γνωρίζεις φυγή.
είν’ ακόμα νωρίς
έχω μέρες να ντύσω
το ποτέ, το χωρίς.
Είχες κάποτ’ αδειάσει
στο κρεβάτι νερά,
ζαρωμένο κεράσι
και σπασμένα φτερά.
Δεν μπορώ να μιλήσω
με τυλίγει σιωπή
βρίσε με να δακρύσω
ένα στόμα η ντροπή.
Μ’ αγαπούσες θυμάμαι
σοκολάτα γλυκιά
τώρα κρύο και πάμε
σε σκοτάδια βαθιά.
Δεν μπορώ να σ’ αγγίξω
είσ’ αέρας πυκνός
περπατώ και θα τρίξω
μέσ’ στον κόσμο γυμνός.
Ήσουν πάντα τριγύρω
για να πίνω η πηγή
τώρα μάλλον θα γείρω
και γνωρίζεις φυγή.
Αγαπημένο για πάντα …..
ΑπάντησηΔιαγραφήVideo, μουσική και η σκέψη σου
…το κάνουν μοναδικό…!
Ενα μικρό αριστούργημα. Μπράβο Ανδρέα, το video φυσικά το απογείωσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα, Γιάννη ευχαριστώ...πρέπει να πω ότι καθώς το έγραφα δεν μπορούσα να αποφασίσω αν ήθελα να πω για θάνατο ή για χωρισμό...
ΑπάντησηΔιαγραφή