Χρήστος Φλουρής - " Δελφίνια "

Μου ‘παν οι ντόπιοι που γνωρίζουν τα νερά καλά
πως στον κολπίσκο κάτω απ’ το μπαλκόνι μου
συχνά - πυκνά εμφανίζονται δελφίνια.
Συνήθως ώρα πρωϊνή, στο πρώτο φως.
Πηδούν απ’ το νερό , ακροβατούν για λίγο στον αέρα
τινάζοντας τα ευλύγιστα ασημένια σώματά τους
κι ύστερα χάνονται αφήνοντας για ώρα αρκετή
κύκλους ομόκεντρους πολλούς στην επιφάνεια
 να δεικνύουν το σημείο της καταβύθισής τους..

Μα πρέπει - μου ‘παν - να παραφυλάς μ’ επιμονή
νά' χεις το βλέμμα σου στραμμένο προς τα εκεί
νά' χεις την ακοή σου έτοιμη ν’ ακούσει
τους υποθαλάσσιους συριγμούς
που προηγούνται πάντοτε της άφιξής τους,
πρέπει να θέλεις να τα δεις..
Γιατί η εκτίναξή τους στον αέρα
πάντοτε διαρκεί για ελάχιστο, για τόσο μόνο
όσο διαρκεί μια ακριβή στιγμή
σ’ ολάκερη, σ’ ολάκερη την ύπαρξή μας…