Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ
Το κατά Πιλάτον Ευαγγέλιον
Οι παρεξηγήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη.
Δεν είχα πια κανέναν έλεγχο της κατάστασης.
Μου απέδιδαν θαύματα που δεν είχαν την παραμικρή σχέση
με τις θεραπευτικές μου ικανότητες.
Με είδαν να γεμίζω αδειανά πανέρια με ψωμιά,
αδειανά κανάτια με κρασί, αδειανά δίχτυα με ψάρια,
κι ενώ όλ’ αυτά πράγματι συνέβησαν και τα είδα
κι εγώ ο ίδιος με τα μάτια μου,
ήμουν σίγουρος πως πρέπει να είχαν κάποια λογική εξήγηση.
Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που υποψιάστηκα τους μαθητές μου...
Παρασυρμένοι από το ζήλο τους, είναι ικανοί, όπως κάθε Εβραίος
που σέβεται τον εαυτό του, να υπερβάλλουν τρομακτικά στα λόγια τους,
οπότε δεν είναι καθόλου απίθανο να υπερβάλλουν και στις πράξεις τους.
Μήπως ήταν αυτοί που σκηνοθέτησαν τα υποτιθέμενα αυτά θαύματα;
Μήπως αυτοί γέμισαν τα κανάτια με κρασί;
Εδώ μου απέδωσαν ώς και το εξής εξωφρενικό:
την ευοίωνη άφιξη ενός κοπαδιού ψαριών στη λίμνη της Τιβεριάδας!
Δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά το υποθέτω.
Και πώς να τους μαλώσω; Δεν είναι παρά άνθρωποι απλοί,
άνθρωποι απ’ αυτόν εδώ τον τόπο, φωτισμένοι, που με λατρεύουν
και πρέπει ν ’ αμυνθούν απέναντι στους αντιπάλους μας,
να δικαιολογηθούν στις οικογένειές τους.
Θέλουν να πείσουν, κι όταν κανείς θέλει να πείσει,
η καλή πίστη κι η υποκρισία καμιά φορά πηγαίνουν χέρι χέρι.
Βέβαιοι για την αλήθεια των λόγων μου, ριψοκινδυνεύουν
να πουν μερικά ψεματάκια: γιατί να μην καταφύγουν
στις πλαστές αποδείξεις όταν τα γνήσια επιχειρήματα
δε φέρνουν αποτέλεσμα;
Τι σημασία έχει αν το ένα θαύμα είναι αυθεντικό και το άλλο όχι;
Φταίνε οι εύπιστοι, εκείνοι που πάνε γυρεύοντας
για να τους κοροϊδέψεις.
Ερίκ Σμιτ, Το κατά Πιλάτον Ευαγγέλιον
(Πρόλογος του θανατοποινίτη Ιησού το βράδυ της σύλληψής του)
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου