Γιώργος Δημακάκος ~ " Μέσα στο κάδρο "

Το τσιγάρο σου στριφτό
έναν καφέ πολύ ζεστό
 και λίγο θάνατο θα στάξεις για την γεύση

Μπρος στο τηλέφωνο γυμνή
έχασες σήμα και φωνή
κι ένα ρολόι σου μετρά πόσο θ’ αντέξεις

Πρέπει να φύγεις για δουλειά
να μην ξυπνήσεις τα παιδιά
κι ένα χαμόγελο στο πέτο να φορέσεις

Ίσως να είναι η μοναξιά
και η χαμένη σιγουριά
 που απ’ το χέρι σε τραβάνε για να τρέξεις

(ρ) Να μην ξεχάσεις στο συρτάρι τα κλειδιά
Όσο κι αν φεύγεις μακριά, εδώ γυρίζεις
Στο ραδιόφωνο να βάλεις λαϊκά
 και ένα ψέμα μες στην τσέπη για να ελπίζεις

(ρ) Μέσα στο κάδρο δεκανίκι σου ο Θεός
κι όσα σου πέταξαν και έκανες δικά σου
 Μα ο παράδεισος που σου ‘φτιαξαν μικρός
 για να χωρέσει την πνοή απ’ τα όνειρά σου

Κάποτε ένοιωθες μικρή
μα το γαρύφαλλο στ’ αυτί
έψαχνε χρόνια λίγο αίμα να χορτάσει

Μην με ρωτήσεις το γιατί
είναι η ζωή κακιά στιγμή
 μα μην φοβάσαι, όπου να’ ναι θα περάσει..